Courniflo
Ceratophyllum demersum
Ceratophyllaceae
Autre noum : Limoun.
Noms en français : Cornifle nageant, Cératophylle immergé.
Descripcioun :La courniflo es uno planto d'aigo devengudo coumuno dins d'ùni relarg au nostre. Trachis dins li palun o li roubino ounte l'aigo èi pas trop mouvadisso. A tipicamen un biais en co de reinard. Se recounèis majamen à si fueio verticillado pèr 4 à 10, que dounon d'èr à de corno (courniflo) o de bano s'amès mies. Aquesto planto mostro que l'aigo, richo en minerau (poulucioun agricolo), èi pas trop bono e souvènt pas gaire claro (fotò). Es uno planto interessanto dóu poun de vist filougenetico que sèmblo uno meno primitivo de dicoutiledone.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 0,5 à 3 m
Fueio : verticilado
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ceratophyllum
Famiho : Ceratophyllaceae
Ordre : Ceratophyllales
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 3 à 5 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : ges
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Aigo
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Cousmoupoulito
Ref. sc. : Ceratophyllum demersum L., 1753
Pisso-chin
Taraxacum officinale
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.
Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.
Descripcioun :Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.
Usanço :Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms
Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre
Liò : Champ
- Prado umido
- Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780
(= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )